TARIM VE HAYVANCILIK NADASA BIRAKILDI
Evet ekim nöbeti olarak bahsetmiyorum çiftçinin tarım yapma isteğinin kalmamasından dolayı tarım kötü günler yaşıyor. Girdi maliyetleri ve ithalatla yarışamayan Türk çiftçisi çareyi tarlaları ve besihaneleri boşaltmaktan başka çare göremiyor. Peki biz neden bu hallere düştük dersek çiftçiyi anlayamadık ne istediğini ve ona uygun programlar yapamadık. Yanı başımızda ki yunanistana bakarken şuan onların düştüğü duruma düştük. Tarım da her sektörde ithalat yapılıyorsa sektör de bir sıkıntı var demektir. Bunun önlemi alınmalı niçin alınmıyor bürokratlar bu gidaşatı neden önce sezemediler ve buna karşı önlem alınmadı. Bu soroları sıkca sorsam da ortada bir hasta bir tarım sektörü var her geçen gün daha da kötüleşiyor.
Tarlaları ve çiftlikleri bırakan çiftçi az olsun garanti olsun diye şehir merkezlerine taşınıyor asgari ücretle çalışmaya başlıyor tarıma dayalı istihdam çökme noktasına geldi bunun yerine hizmet sektöründe bir artma var bu hem ekonomik parametrelerin kötü duruma gelmesine hemde tarımsal ürün azlığına yol açcağı aşikardır. Peki bizi ne bekliyor acı bir recetemi evet bu artık görünüyor. İthalat bağımlısı bir ülke olacağız. Patetesinden tutun baklağillere kadar şuan tüm tarım kallemlerini ithalat ediyoruz. Bu yurt dışına giden parayı bir planlamayla çiftçilere direk girdi desteği sağlansa nasıl bir tablo olurdu bunu da sizin yorumunuza bırakıyorum. Bir an önce tarım ve hayvancılık üzerinden rant elde etmeyi bırakınız. Kişilerin selamatinden daha önemlidir bu ülkenin selameti , bir ülke gıda da başka ülkelere bağımlı ise korkmak gerek işte bu noktada bitime hızlıca koşuyoruz demektir.
Sektör ne bekliyor reel destek bekliyor bu yapılırmı evet yapılır. Öncelik küçük aile işletmelerinden başlanmalıdır. Daha önce ki yıllara bakıldığın da Güney Anadolu ve Doğu Anadolu bölgesinde oldukça fazla küçük aile işletmeleri vardı hayvancılık açısından devamlı batı anadoluyu hayvancılık açısından destekliyodu gelinen nokta artık bu aile işletmeleri kalmadı bilinen sebeplerden dolayı neden müdahale edilmedi hayvansılık sektörü büyük sermaya kesmine kaldı . Sermaye kar marjı yüksek olan her yerde vardır her dezavantajı kapital sayesinde avantaja çevirirken küçük aile işletmeleri bu girdabın içinde kayboldu gitti. Yöneticilerin yanın da selametini düşünen STK ‘lar ise bu olaylar yaşanırken sessizce olan bitene baktılar. Bu bir mesuliyettir. Ülke selameti her şeyden çok daha önemlidir. Çünkü yaşayacak başka toprağımız yok diyoruz bu ülkenin vatanını seven insanlarının söylediği gibi tabi sermaye çok çabuk yer değiştirir bizim duyduğumuz bu kaygıları elbebette duymazlar.
Bir an önce toparlanıp planlamalar yapılmalıdır tarım ve hayvancılık için artık kısa vadeli çözümler yerine daha sistematik orta ve uzun vadeli stratejik planlarla hedeflere ulaşılması sağlanmalıdır. Bu planlmalamalr esnasın da bürokratlar daha etkin ve ulaşılabilir olup ülkenin menfaatini en üst seviyede tutmaları gerekmektedir. Siyaset kurumu tam destek verip ülkemizin tarım ve hayvancılığı için ellerinden geleni yapması gerekmektedir. Ülkemizin kendine yeten hatta ihraçat ürünlerin de tarımın üst noktalara geldiğini bu planlama ile görüceksiniz. Yeterki istekli olalım tekrar tarım ve hayvancımızı işin başına geçirip desteği verip mutlu ve umutlu olmalarını sağlayalım. Bizden sonra çocuklarımıza yaşanabilir bir vatan bırakalım. Bunun içinde tarım ve hayvancılıkta daha sistematik planlı programlı disiplinli olmamız gerekir ki bu kara günlerden rahatça geçip müreffeh bir tarım söktörüne ulaşabilelim.
